Cape Maclear🏝
Nadat Elise en ik onze eerste week hebben gehad op de kinderafdeling (waar het jammer genoeg erg rustig was) zijn we met de hele groep op vakantie gegaan. We begonnen onze vakantie met een safari van 2 dagen bij het Majete wildlife reserve. We werden opgehaald om 13:30. We werden opgehaald door iemand van het park maar omdat ze de weg naar Muona niet kende duurde ze er erg lang over. De weg van Muona naar de verharde weg heel slecht is. Sommige delen van het wegdek zijn helemaal verdwenen en er liggen overal grote stenen en keien wat niet altijd goed is voor de auto....
Toen we uiteindelijk na een tocht van 5,5 uur aankwamen in Majete hoorde we dat we buiten in een tent sliepen tussen de wilde dieren! (Olifanten, apen, wildebeest, impala's, zwijnen etc) en als je met een groep van 6 meiden bent komen er al snel worst case scenarios te voorschijn, bijvoorbeeld 1: leeuwen die ons opeten 2: apen die spullen uit onze tent stelen 3: een olifant die over onze tent heen loopt en ons verpletert. De laatste optie zou het meest waarschijnlijk zijn. We gingen dus (bijna) allemaal met een moe hoofd en lichtelijke angst naar bed toe.
De volgend dag was erg gevuld met activiteiten. We hadden de Game ride, boat drive en adternoon ride.
De game drive begon al om 6 uur s'ochtends we reden 2 uur lang door het park heen en we hebben van alle soorten dieren gezien. Impala's, wilde zwijnen, nijlpaarden, krokodillen, buffalo's en nog veel meer. We wilde heel graag olifanten zien maar de hadden we nog niet gezien met de game drive. Gelukkig met de boat ride wel. We hebben op 20 meter afstand van een olifant gestaan. De olifant probeerde ons zelf te intimideren omdat we te dichtbij waren. Zelfs de gids schrok hiervan en besloot om verder te varen. In de afternoon drive hebben we niet veel gezien. We zijn toen weer terug gereden en vroeg in onze tent gaan liggen want de volgende dag hadden we een lange reis.
Toen we de volgende ochtend bevroren wakker werden in onze tent (wie had dat gedacht in Malawi) kwam onze chaufeur ons ophalen om richting Cape Maclear te gaan. Een plaats aan het Malawi lake. We hebben er 5-6 uur over gedaan maar de plek is echt adem benemend. Het is een heel ander gebied en het voelde echt alsof we in een ander land op vakantie waren. De eerste avond leerde we al gelijk een groep van 24 jongens van onze leeftijd kennen. Ik was dus eindelijk in de eerste 5 weken niet meer de enige jongen, dit maakte mijn vakantie al gelijk weer helemaal goed. (Niet dat ik iets tegen jullie heb Elise, Nika, Sanne, Sanne, Manon en Chiara 😅)
Ze kwamen allemaal uit verschillende landen en ze waren in Malawi voor community work. Maar de organisatie waarmee ze waren verbleef eigenlijk in Zimbabwe. Toen een van de jongens vertelde dat hij uit Zuid-Afrika kwam zei Sanne; ik wist niet dat er blanke in Afrika woonde. Jammer genoeg spreken zuid-afrikanen afrikaans (wat veel op Nederlands lijkt) dus hij beantwoorde haar opmerking met "ja er wonen blanke in Afrika" en uit dat ongemakkelijke moment onstond er een leuke week. Dinsdag avond hebben we met z'n alle een drankspel gedaan en woensdag hebben we een "pub crawl" gedaan, een kroegen tocht dus. Donderdag zijn we met een groep samen op het strand gaan vollyballen met zonsondergang en vrijdag hadden we een feest in een plaatselijke kroeg hiccups. We hebben super gezellige avonden samen gehad (en eindelijk ander eten dan rijst, pasta, spaggheti en rijst) Na het feest bij Hiccups hebben we tot 5 uur s'ochtends op het strand gezeten en om 5:45 was het bedtijd.
Zondag ochtend zijn we weer teruggereden naar Muona. Maandag waren we vrij en konden we bijkomen van onze vakantie. Het was wel weer even wennen. Na een week luxe zitten we nu weer in ons oude vertrouwde huisje met regelmatig stroom uitval en een tekort aan water. Maar ondanks dat voelt het wel als thuis.
Gisteren heb ik samen met Elise mijn laatste dag op de kinderafdeling gehad. Volgende week ga ik weer terug voor een weekje naar de delivery ward waar we een paar weken geleden begonnen. We beginnen wel te wennen aan het geen stroom hebben. Vandaag heeft Elise samen met Sanne vuur gemaakt en hebben daarop gekookt als echte Malawianen. Volgens onze docent zijn wij de eerste bij wie dit ooit is gelukt in Malawi. De tijd gaat nu wel heel snel vanaf vandaag (8 juni) heb ik nog maar 26 dagen over. Het lijkt heel lang maar ook door stage gaat het heel snel. Het is een raar gevoel om binnenkort weer naar huis te gaan.
Toen we uiteindelijk na een tocht van 5,5 uur aankwamen in Majete hoorde we dat we buiten in een tent sliepen tussen de wilde dieren! (Olifanten, apen, wildebeest, impala's, zwijnen etc) en als je met een groep van 6 meiden bent komen er al snel worst case scenarios te voorschijn, bijvoorbeeld 1: leeuwen die ons opeten 2: apen die spullen uit onze tent stelen 3: een olifant die over onze tent heen loopt en ons verpletert. De laatste optie zou het meest waarschijnlijk zijn. We gingen dus (bijna) allemaal met een moe hoofd en lichtelijke angst naar bed toe.
De volgend dag was erg gevuld met activiteiten. We hadden de Game ride, boat drive en adternoon ride.
De game drive begon al om 6 uur s'ochtends we reden 2 uur lang door het park heen en we hebben van alle soorten dieren gezien. Impala's, wilde zwijnen, nijlpaarden, krokodillen, buffalo's en nog veel meer. We wilde heel graag olifanten zien maar de hadden we nog niet gezien met de game drive. Gelukkig met de boat ride wel. We hebben op 20 meter afstand van een olifant gestaan. De olifant probeerde ons zelf te intimideren omdat we te dichtbij waren. Zelfs de gids schrok hiervan en besloot om verder te varen. In de afternoon drive hebben we niet veel gezien. We zijn toen weer terug gereden en vroeg in onze tent gaan liggen want de volgende dag hadden we een lange reis.
Toen we de volgende ochtend bevroren wakker werden in onze tent (wie had dat gedacht in Malawi) kwam onze chaufeur ons ophalen om richting Cape Maclear te gaan. Een plaats aan het Malawi lake. We hebben er 5-6 uur over gedaan maar de plek is echt adem benemend. Het is een heel ander gebied en het voelde echt alsof we in een ander land op vakantie waren. De eerste avond leerde we al gelijk een groep van 24 jongens van onze leeftijd kennen. Ik was dus eindelijk in de eerste 5 weken niet meer de enige jongen, dit maakte mijn vakantie al gelijk weer helemaal goed. (Niet dat ik iets tegen jullie heb Elise, Nika, Sanne, Sanne, Manon en Chiara 😅)
Ze kwamen allemaal uit verschillende landen en ze waren in Malawi voor community work. Maar de organisatie waarmee ze waren verbleef eigenlijk in Zimbabwe. Toen een van de jongens vertelde dat hij uit Zuid-Afrika kwam zei Sanne; ik wist niet dat er blanke in Afrika woonde. Jammer genoeg spreken zuid-afrikanen afrikaans (wat veel op Nederlands lijkt) dus hij beantwoorde haar opmerking met "ja er wonen blanke in Afrika" en uit dat ongemakkelijke moment onstond er een leuke week. Dinsdag avond hebben we met z'n alle een drankspel gedaan en woensdag hebben we een "pub crawl" gedaan, een kroegen tocht dus. Donderdag zijn we met een groep samen op het strand gaan vollyballen met zonsondergang en vrijdag hadden we een feest in een plaatselijke kroeg hiccups. We hebben super gezellige avonden samen gehad (en eindelijk ander eten dan rijst, pasta, spaggheti en rijst) Na het feest bij Hiccups hebben we tot 5 uur s'ochtends op het strand gezeten en om 5:45 was het bedtijd.
Zondag ochtend zijn we weer teruggereden naar Muona. Maandag waren we vrij en konden we bijkomen van onze vakantie. Het was wel weer even wennen. Na een week luxe zitten we nu weer in ons oude vertrouwde huisje met regelmatig stroom uitval en een tekort aan water. Maar ondanks dat voelt het wel als thuis.
Gisteren heb ik samen met Elise mijn laatste dag op de kinderafdeling gehad. Volgende week ga ik weer terug voor een weekje naar de delivery ward waar we een paar weken geleden begonnen. We beginnen wel te wennen aan het geen stroom hebben. Vandaag heeft Elise samen met Sanne vuur gemaakt en hebben daarop gekookt als echte Malawianen. Volgens onze docent zijn wij de eerste bij wie dit ooit is gelukt in Malawi. De tijd gaat nu wel heel snel vanaf vandaag (8 juni) heb ik nog maar 26 dagen over. Het lijkt heel lang maar ook door stage gaat het heel snel. Het is een raar gevoel om binnenkort weer naar huis te gaan.
