Stage in Malawi
Na maar liefst een reis van meer dan 20 uur zijn we eindelijk aangekomen in Malawi. Ondanks dat mijn schoot is gebruikt als opslag plaats voor spullen of als beensteun moet ik zeggen dat ik toch wel een goede reis heb gehad.
Toen we aankwamen op Blantyre en uit het vliegtuig stapte voelde het alsof ik in een hele andere wereld was. Mensen keken naar ons alsof we beroemdheden waren. We voelde ons heel erg aangekeken, natuurlijk omdat ze hier in Malawi niet vaak blanken zien. De mensen waren verder erg aardig en wilde ons graag helpen. We hebben daar 3 taxi's geregeld en zijn toen naar de doogle lodge gereden waar we overnacht hebben.
De volgende ochtend werden we opgehaald door Paul en Frank. Zij zouden ons naar onze eindbestemming Muona brengen. De reis naar Muona was geweldig. We zijn eerst door een heuvelig gebied gereden en uiteindelijk kwamen we aan op een lange zandweg die rechtstreeks naar Muona ging. We hebben een deel van Malawi gezien wat je niet zo maar mee maakt. Kinderen die geschokt kijken omdat ze voor het eerst blanken zien, andere kinderen die achter de auto aan lopen en "mzungu" roepen wat blanke betekend. Onze chauffeurs probeerde ook regelmatig wat te vertellen over het land wat erg fijn was.
Toen we naar een geweldige reis van 4,5 uur eindelijk aan kwamen in Muona werde we al opgewacht door het ziekenhuis personeel en kregen we een warm welkom. We kregen gelijk al een rondeiding door de huisjes. Het enige probleem is dat soms de stroom kan uitvallen of dat het water op is. We hebben regelmatig meegemaakt. Dat iemand staat te douche en je opeens heel hard kuuut hoort. Dan weet je dus dat het water op is... We zijn na onzs rondleiding nog even naar het ziekenhuis gegaan en maandag beginnen we met onze stage. Dit weekend en de afgelopen dagen zijn we naar de markt gegaan en hebben we het dorp leren kennen. We krijgen de indruk dat ze er erg blij mee zijn dat we er zijn en dat ze net zo enthousiast zijn als wij.
Zaterdag avond zijn wij uitgenodigd door William (de persoon die onder andere samen met Raphael voor ons verblijf zorgt) om naar de 24e verjaardag van zijn dochter te komen. Dit was een erg mooie kans om meer mensen van het ziekenhuis te leren kennen, maar ook om meer te weten te komen over de malawiaanse cultuur. We hebben samen met Malawianen onder een sterren hemel staan te dansen. Dat is iets wat ik nooit meer zal vergeten. Tot mijn volgende verhaal!
Toen we aankwamen op Blantyre en uit het vliegtuig stapte voelde het alsof ik in een hele andere wereld was. Mensen keken naar ons alsof we beroemdheden waren. We voelde ons heel erg aangekeken, natuurlijk omdat ze hier in Malawi niet vaak blanken zien. De mensen waren verder erg aardig en wilde ons graag helpen. We hebben daar 3 taxi's geregeld en zijn toen naar de doogle lodge gereden waar we overnacht hebben.
De volgende ochtend werden we opgehaald door Paul en Frank. Zij zouden ons naar onze eindbestemming Muona brengen. De reis naar Muona was geweldig. We zijn eerst door een heuvelig gebied gereden en uiteindelijk kwamen we aan op een lange zandweg die rechtstreeks naar Muona ging. We hebben een deel van Malawi gezien wat je niet zo maar mee maakt. Kinderen die geschokt kijken omdat ze voor het eerst blanken zien, andere kinderen die achter de auto aan lopen en "mzungu" roepen wat blanke betekend. Onze chauffeurs probeerde ook regelmatig wat te vertellen over het land wat erg fijn was.
Toen we naar een geweldige reis van 4,5 uur eindelijk aan kwamen in Muona werde we al opgewacht door het ziekenhuis personeel en kregen we een warm welkom. We kregen gelijk al een rondeiding door de huisjes. Het enige probleem is dat soms de stroom kan uitvallen of dat het water op is. We hebben regelmatig meegemaakt. Dat iemand staat te douche en je opeens heel hard kuuut hoort. Dan weet je dus dat het water op is... We zijn na onzs rondleiding nog even naar het ziekenhuis gegaan en maandag beginnen we met onze stage. Dit weekend en de afgelopen dagen zijn we naar de markt gegaan en hebben we het dorp leren kennen. We krijgen de indruk dat ze er erg blij mee zijn dat we er zijn en dat ze net zo enthousiast zijn als wij.
Zaterdag avond zijn wij uitgenodigd door William (de persoon die onder andere samen met Raphael voor ons verblijf zorgt) om naar de 24e verjaardag van zijn dochter te komen. Dit was een erg mooie kans om meer mensen van het ziekenhuis te leren kennen, maar ook om meer te weten te komen over de malawiaanse cultuur. We hebben samen met Malawianen onder een sterren hemel staan te dansen. Dat is iets wat ik nooit meer zal vergeten. Tot mijn volgende verhaal!
